۴th WORLD CONFERENCE ON EDUCATIONAL TECHNOLOGY RESEARCHES, WCETR

همانطور که نواوری علمی و تکنولوژیکی به یک مولفه اصلی در رشد اقتصادی تبدیل شده است، سیاستهایی که به سوی تقویت آموزش در این حوزه ها سوق یافته اند، به یک اولویت تبدیل شده اند.به خاطر رشد نمایی فناوری های مبتنی بر تقویت نرم افزار، یکی از مهارتهای اصلی که به صورت سواد پایه برای آینده شناسایی شده است،برنامه نویسی کامپیوتری است. بدین ترتیب، چندین کشور اقداماتی را برای معرفی برنامه نویسی در آموزش خود انجام میدهند، با این حال، سرعتی که در آن این مهارت ضرورت می یابد، مستلزم معرفی فوری آن در تمامی سطوح است.در حالیکه اقدامات صورت گرفته در آموزش ابتدایی و دبیرستان، به طور وسیعی مورد بحث قرار میگیرند، میزانی که برنامه نویسی کامپیوتری در آموزش عالی معرفی شده است، کمتر شناخته شده است؛ آیا دانشگاه ها این نیاز را بررسی میکنند و اگر این کار را انجام میدهند، چطور صورت میگرد؟با طراحی آموزش به عنوان یک مطالعه ی موردی ، ما به این سوالات دست می یابیم، پرسیدن از دانشگاه های طراحی و مدارس در کشورهای مختلف که آیا موسسات مرتبط آنها ، هیچ گونه درس برنامه نویسی کامپیوتری را ارائه میدهند یا خیر و این دروس در چه کیفیتی ارائه میشوند.پس از مطرح کردن چارچوب نظری برای این بحث، ما از ترکیبی از مصاحبه های کیفی و پرسشنامه ها برای جمع آوری اطلاعات استفاده میکنیم و نهایتا به این بحث میپردازیم که چطور اقدامات در آموزش ابتدایی و دبیرستان میتواند به عنوان یک مرجع در آموزش عالی محسوب گردد.ما بحث را با بازتاب مضامینی می بندیم که از اطلاعات برای توسعه ی یک نیروی کاری کسب شده است که نه تنها قادر به استفاده از تکنولوژی بلکه ایجاد آن است.