مقاله سال ۲۰۱۶

این پژوهش یک بررسی در مورد چشم اندازهای بهبود بهره وری عملیاتی در سیستم تولید از طریق برنامه ریزی منابع سازمانی (ERP) است. این پژوهش در یک شرکت در آفریقای جنوبی انجام شده که کتان تولید می کند و برای صنعت مهمان نوازی لباس فرم تولید می کند. این امر با ارتقای ارتباطات کارامد میان دپارتمان هایی به دست می آید که می خواهند به تاریخ های تحویل برسند. چهارچوب ERP برای کاهش کار در حال انجام در کارگاه و موجودی طراحی می شود. یکپارچه سازی فعالیت های شرکت، ارتباطات درون سازمانی و همکاری گسترده تر تعدادی از ستون های در نظر گرفته شده در فرایند دست یابی به کاهش سرمایه در گردش هستند. هدر رفتن در قالب مواد یا انرژی، موجودی، نواقص یا ظرفیت تلف شده، برای اثربخشی حذف شد. کاهش زمان چرخه تولید از طریق به حداقل رساندن تنظیمات و تأخیرات، هماهنگ کردن نگهداری ماشین با عملیات تولید و بهینه سازی فضا به منظور استفاده بهتر از کارگران، تجهیزات و ایستگاه های کاری انجام می شود.

۱- مقدمه
کسب وکار پویای امروزی با واحدهای عملکردی به طور فزاینده ای پیچیده هستند و برای تصمیم گیری، تهیه کارامد و به موقع بخش ها، مدیریت موجودی ها، حسابداری، منابع انسانی و توزیع کالاها به داده های دپارتمانی بیشتر و بیشتری نیاز دارند. در این راستا، سیستم اطلاعات کارامد رقابت را از طریق کاهش هزینه و تدارکات بهتر ارتقا می دهد. تأکید بر تعامل بیشتر میان مشتریان و عرضه¬کنندگان بوده است، تا به تولید کالاها و خدماتی دست یافته شود که مشخصات مشتریان را تطبیق می¬دهند. برنامه¬ریزی منابع انسانی (ERP) ابزاری استراتژیک است که داده ها و فرایندهای سازمان را در محیط کسب¬وکار نامشخص و در یک سیستم برای به دست آوردن مزیت رقابتی هماهنگ، یکپارچه و بهینه می کند.