ارائه دهندگان ابر، در طول چند سال گذشته ، با افزایش محبوبیتی که به واسطه سیستم محاسبات ابری به دست آورده اند ، چندین مرکز بسیار بزرگ داده در مکانهای گوناگون جغرافیایی ساخته ، که هر یک شامل صدها هزار سرورهای محاسباتی است. از آنجا که ارائه دهندگان ابر، به سرعت، با افزایش بار ترافیکی ، رو به رو هستند ، باید استراتژی های توسعه مناسب ، برای مراکز بسیار بزرگ داده خود داشته باشند . تصمیم به گسترش ظرفیت های مراکز داده های موجود و یا ایجاد امکانات جدید در طی یک دوره خاص نیاز به در نظر گرفتن عوامل بسیاری، از جمله مصرف برق بالا، در دسترس بودن منابع، هزینه های (برق ، زمین ، و غیره)، مالیات بر کربن، گزینه های خنک کننده رایگان ، و در دسترس بودن مولد برق دائمی منطقه ای است. با وجود بهره گرفتن از بهترین دانشمان و با آنکه حجم بالایی از تحقیقات اخیر بر کاهش هزینه های عملیاتی (OPEX) مراکز داده ها ، تمرکز دارد ، در بررسی ایجاد توازن در به حداقل رساندن OPEX از مراکز داده و به حداکثر رساندن درآمد حاصل از ارائه خدمات و با حفظ احترام به توافقنامه سطح خدمات (SLA) با مشتریان خود ، هنوز هیچ کار قبلی صورت نگرفته است . در این مطالعه ، ما با استفاده از برنامه نویسی خطی صحیح مختلط ، از این مشکل بهینه سازی ، نمونه خواهیم ساخت . مدل پیشنهادی ما در مقایسه با آثار منتشر شده در بسیاری از جنبه ها ، مانند توانایی اجرای سناریوهای واقعی که در آن هم منابع (سرورهای) مراکز داده و هم کاربری که ایجاد ترافیک میکند ، ناهمگن هستند ، منحصر به فرد است . به منظور ارزیابی مدل پیشنهادی و تاثیر پارامترهای مختلف بر عملکرد آن، چندین آزمایش شبیه سازی به عمل آمده است .