مقاله سال ۲۰۱۶

روش ها: ۶۵ بیمار مبتلا به مولتیپل اسکلروزیس(ام اس) که به طور متوالی وارد مطالعه شدند ، به صورت گذشته نگر به دو صورت “دارای خواب خوب” (GS)( PSQI ≤ ۵) و “دارای خواب ضعیف”( PS)( PSQI > 5) طبقه بندی شدند. داده های حاصل از پلی سومنوگرافی و نمرات مقیاس آنالوگ دیداری خستگی(VAS) ، مقیاس اصلاح شده اثر خستگی (MFIS)، مقیاس شدت خستگی(FSS)، مقیاس خواب آلودگی ایپورث(ESS) و پرسشنامه افسردگی بک(BDI) مورد مقایسه قرار گرفتند.

نتایج: هیچ تفاوت آماری معنی داری بین داده های حاصل از پلی سومنوگرافی یا نمرات مقیاس خواب آلودگی ایپورث ، مقیاس اصلاح شده اثر خستگی و مقیاس شدت خستگی وجود نداشت اما بیماران دارای خواب ضعیف افزایش معنی دار در نمرات پرسشنامه افسردگی بک و مقیاس آنالوگ دیداری خستگی را نشان داد.

۱- مقدمه
در چندین مطالعه، نمرات شاخص کیفیت خواب پیتزبرگ با متغیرهای ثبت رویدادهای خواب و مقیاس افسردگی همبستگی داشت اما با داده های حاصل از اکتی گرافی و پلی سومنوگرافی همبستگی نداشت.
مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ یک پرسشنامه خود ارزیابی(توسط خود بیمار تکمیل می گردد) می باشد که کیفیت خواب و اختلال خواب را با نمرات هفت مولفه ای مورد ارزیابی قرار می دهد( کیفیت خواب ذهنی، تاخیر خواب، دوره خواب، کفایت خواب عادتی، اختلال خواب، استفاده از داروهای خواب آور، و اختلال عملکرد طول روز). افرادی با خواب خوب ، نمرات مقیاس کیفیت خواب پیتزبرگ ≤۵ را نشان دادند در حالیکه افرادی با خواب بد با نمرات > 5 تعریف می شوند.