مقاله سال ۲۰۱۶

مقدمه: بیماری پارکینسون یک بیماری پیشرونده تخریبی اعصاب می باشد که در سن بالای ۶۰ سال بسیار شایع می باشد. بیماری پارکینسون از نظر دسته بندی با ویژگی های حرکتی مشخص می گردد، با اینحال ممکن است بیماران نشانه های غیر حرکتی را نیز تجربه کنند. اختلال خواب مانند اختلال رفتار حرکت سریع چشم (REM) (RBD)، در بیماران مبتلا به پارکینسون شایع می باشد و ممکن است پیش درآمد ابتلا به پارکینسون باشد.

روش ها: داده ها از بیماران مبتلا به پارکینسون (۳۵۸ نفر) در یک کلینیک اختلال حرکتی در بیمارستان شبکه ایمنی جمع آوری شدند. در این تحلیل داده های گذشته نگر، ارتباط بین عوارض پارکینسون با سن شروع، با استفاده از تست کای دو و رگرسیون لوجستیک مورد ارزیابی قرار گرفت.

نتایج: از عوارض مورد تحلیل قرار گرفته پارکینسون، تفاوت معنی داری در اختلالات خواب بر اساس سن به دست آمد. از بین ۳۵۸ بیمار مبتلا به پارکینسون(موجود در مرکز)، نفر(۳۳٫۵%) اطلاعاتی در مورد وجود یا عدم وجود اختلال خواب۱۲۰ نفر داشتند. یک تفاوت معنی دار بین گروه های با شروع زودرس(شروع <50) و شروع دیر رس( ≥۵۰) با شانس داشتن اختلال خواب برای گروه زودرس۱٫۶ برابر نسبت به گروه دیررس (p = 0.03) وجود داشت.در افرادی که خواهر یا برادرشان نیز مبتلا به بیماری پارکینسون بود، دو برابر احتمال داشتن اختلال خواب در مقایسه با آنها که خواهر و برادر بیمار نداشتند، وجود داشت(p = 0.02).

نتیجه گیری: هیچ یک از نشانه های غیر حرکتی مانند اختلال خواب ، به عنوان پیشگویی کننده مفید برای شروع بیماری پارکینسون نمی باشند. اجزای ژنتیکی بیماری پارکینسون هم جنبه های حرکتی و هم جنبه های غیر حرکتی بیماری را تحت تاثیر قرار می دهند.

مقدمه
بیماری پارکینسون یک بیماری پیشرونده تخریبی اعصاب می باشد که در محدوده سنی وسیعی خود را نشان می دهد. بیماری پارکینسون در سن بالای ۶۰ سال با میانگین سنی تشخیصی ۷۰٫۵ سال بسیار شایع می باشد و در افراد زیر ۴۰ سال شایع نیست. یماری پارکینسون از نظر بالینی با چهار ویژگی حرکتی: لرزش، کندی حرکتی، سفتی عضلات و راه رفتن ناپایدار (غیرمتعادل) مشخص می گردد. هر چند که به طور اولیه این ویژگی های حرکتی برای تشخیص بیماری پارکینسون مورد استفاده قرار می گیرد، اما بیماران علاوه بر اینها با نشانه های غیر حرکتی نیز درگیر می باشند.