مقاله انگلیسی رایگان در مورد اجرای استراتژی توسعه شهری با کارت امتیازی متوازن ( الزویر )

این مقاله به بررسی چارچوبی برای تسهیل اجرای استراتژی توسعه شهری میپردازد. دو جنبه از این چارچوب بررسی شدند؛ عوامل استنباط شده از تجارب قبلی CDS (استراتژی توسعه شهری) چراکه در اجرای استراتژی تاثیر دارند و کارت امتیازی متوازن (BSC) که روش رایجی برای پر کردن شکاف بین تدوین و اجرای استراتژی می باشد. پرسشنامه ای برای جمع آوری داده ها از سهامداران در فرایند برنامه ریزی CDS، اجرا شد. مدلسازی معادله مجذور-ساختاری حداقل جزئی (PLS-SEM) برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شد. نتایج حاصل از مدل ساختاری نشان داد که سهامداران، مدیریت مالی، نهادینه سازی ، ایجاد ظرفیت (ظرفیت سازی)، و رهبری اثرات مثبت قابل توجهی در اجرای CDS دارند. همچنین این یافته ها رابطه علت و معلولی قابل توجهی بین عوامل برگرفته از مدل BSC را نشان دادند. این مطالعه با آثار گذشته اجرای CDS با بررسی تاثیر ذینفعان، مدیریت مالی، نهادینه، ظرفیت سازی، و رهبری در اجرای CDS آینده، مشارکت میکند. در سطح عملی تر، این یافته ها به بخش گسترده دانش مربوط به چگونگی اجرای موفق CDS در خصوص ایران کمک میکنند.

استراتژی توسعه شهری
اندونزی، فیلیپین، تایلند، ویتنام و چین در میان اولین دریافت کنندگان پروژه های CDS تامین مالی شده توسط بانک جهانی در سال 1990 می باشند. این گیرندگان اولیه CDS تا حد زیادی تحت تاثیر اوراق بهادار “استراتژی شهری” بانک جهانی هستند، که پیرامون چهار تم کلیدی تمرکز دارند؛ قابلیت زندگی، رقابت، توانایی بانک، و حکومتداری و مدیریت خوب (بانک جهانی، 2000). به دنبال نمونه بانک جهانی، اتحاد شهرها نیز CDS را به منظور کمک به شهرها در پاسخ به چالش های جهانی شدن و عدم تمرکز با تمرکز بر توسعه اقتصادی ضعیف ترویج داد (اتحاد شهرها، 2000؛ رابینسون، 2008). در نتیجه، مرحله دوم از اجرای CDS پیرامون کاهش فقر، و پیرامون توسعه اقتصادی و اجتماعی تمرکز کرد (پارنل و رابینسون، 2006). علاوه بر این، برخی از شهرها بهبود در نظارت محلی، توسعه پایدار، و پیگیری اهداف توسعه هزاره را ارتقاء دادند (اقتصاد و CLG، UTS، 2005). پس از دو دهه تجربه با پروژه های CDS در سراسر جهان، چیزی که پدید آمده است این است که هر پروژه CDS منحصر به فرد است زیرا شهر گیرنده بر تم و محتوای مختلف، و بلوک های ساختمان های مختلف و روش های متناسب با الزامات منحصر به فرد و شرایط یک شهرستان خاص تکیه دارد (اتحاد شهرها، 2011).