مقاله سال ۲۰۱۷

هدف این تحقیق بررسی مکانیزم‌های خودبخودی کاهش انقباض در افزودنی‌های پلیمریِ کاهنده انقباض (SRA) و دارای قابلیت کاهش آب است. برای مقایسه از SRA سنتی از نوع پلی‌اتری استفاده شد. در این تحقیق، ایجاد تغییرشکل خودبخودی، سرعت هیدراسیون، رطوبت نسبی (RH) درونی، مقاومت الکتریکی، غلظت یون‌ها و افزودنی‌های پلیمری کاهنده انقباض در محلول‌های حفره و بخش بلوری خمیرهای سیمان بطور کامل بررسی شد. برخلاف مخلوط SRA پلی‌اتری که در سنین اولیه دارای یک بازه انبساطی است، در مخلوط SRA پلیمری سیر تکاملی نسبتاً کند و یکنواخت انقباض مشاهده شد. در نهایت نتیجه‌گیری شد که تأخیر و تنظیم هیدراسیون سیمان در مخلوط SRA جدید در مقایسه با مخلوط پلی‌اتری تأثیر واضحی روی تشکیل ریزساختار خمیر و سیرهای تکاملی متفاوت عملکرد خمیرهای سیمان دارد. علاوه بر این، فشار موئینگی ناشی از خودخشک‌شوندگی خمیر سیمان و تنش انبساطی ناشی از فشار تبلور روی چگونگی کاهش انقباض مخلوط‌ها در تغییرشکل خودبخودی خمیرهای سیمان تأثیر می‌گذارد.