مقاله انگلیسی رایگان در مورد ارزیابی درد سرطان در بیمار دارای مشکلات ارتباطی

مقاله سال ۲۰۱۶

پس زمینه:

اخیرا تعداد بیمارنی که دچار مشکل در درک دو جانبه می باشند، افزایش یافته است و این ناشی از پیر شدن جامعه می باشد. این امر بحثی را مطرح می کند که نیاز است به آن اشاره شود. ما یک مورد آموزشی از بیماری را که مشکلات ارتباطی ناشی از دمانس و عوارض ناشی از آنسفالو پاتی الکلی داشت را معرفی می کنیم.

معرفی مورد

یک مرد ۶۶ ساله از نژاد مغول با تصلب شریان کرونری قلب، تنگی کانال نخاعی، سرطان کولون عرضی و آنسفالو پاتی الکلی معرفی می گردد. از ما خواسته شد تا سیم هایی را که برای بخیه قفسه سینه در فرایند پیوند بای پس(bypass) شریان کرونری مورد استفاده قرار گرفته بود را برداریم. هر چند که در زمان پذیرش ، تظاهرات زجر کشیدن و اتساع شکمی به همراه لاغری مشاهده شد. ما تشخیص مرحله آخر سرطان را دادیم و درمان تسکینی پیشنهاد شد. اسکن توموگرافی شکم سرطان رکتوم به همراه تنگی و تهاجم سرطان به بافت های مجاور را نشان داد. یک استنت فلزی وارد شد که منجر به کاهش اتساع شکمی و بهبود تاکیکاردی گردید. با اینحال نشانه های زجر بیمار به طور کامل بر طرف نشد، بنا بر این ارزیابی درد سرطان در نظر گرفته شد. مقیاس درد ابی(Abbey Pain Scale) مورد استفاده قرار گرفت. بر اسا س نمره بیمار، بی حس کننده ها و مخدر، از میان سایر داروها انتخاب شد. این منجر به تسکین تظاهرات زجر بیمار و نمره مقیاس درد ابی کاهش یافت. پس از این علایم حیاتی بیمار شروع به پایدار شدن کرد و وی به موسسه ارجاعی(ریفرال) انتقال داده شد.

نتیجه گیری: مدیریت درد سرطان در بیماران سالمند با مشکلات درکی دو جانبه باید به طور دقیقی صورت گیرد. در مورد بیمار معرفی شده ما ، کارکنان موسسه ارجاعی(ریفرال) ما را از زجر پنهان بیمار آگاه ساختند و مقیاس درد ابی به کار گرفته شد. در اینجا در طی مراقبت از بیمار تا حدودی گیجی و عدم اطمینان از مدیریت بالینی وجود داشت؛ با این حال این شرایط در نهایت پایدار گردید. ما تصور می کنیم که به کار گیری مقیاس درد ابی در کاهش درد سرطان کمک می کند. با این حال جمع آوری موارد و تجربیات دیگر برای روشن سازی این ارزیابی لازم است.

زمینه
جمعیت سالمند در ژاپن یک بحث جدی می باشد. در سال ۱۹۸۹، ۱۱٫۶% از جمعیت ۶۵ ساله یا پیرتر بودند. در سال ۲۰۱۱ ، ۲۳٫۱% از جمعیت ۶۵ ساله و بالاتر بودند. این تغییرات در محدوده زمانی کوتاهتری نسبت به هر کشور دیگری رخ داد. تعداد افرادی که به علت شرایطی مانند دمانس و نتایج حاصل از آسیب مغزی ، قادر به برقراری ارتباط موثر نیستند، در حال افزایش است. مدیریت بالینی دقیق و با احتیاط این گروه از بیماران لازم است. ما موردی از یک مرد ۶۶ ساله با سرطان رکتوم همراه با مشکلات در بر قراری ارتباط ناشی از دمانس و آسفالو پاتی کبدی را گزارش می کنیم.