مقاله سال ۲۰۱۷

وفاداری به برند یک ابزار مهم در زمینه اندازه گیری موفقیت برند در بازار های B2B ( بین شرکت ها ) است، لذا محرک های وفاداری به برند در بازار های B2B نسبت به عرصه های دیگر کاملا متفاوت است. درحالیکه فرانشیز جهانی به عنوان یک سبک ورود عمده به بازار های نوظهور پذیرفته شده است تحقیقات محدودی نیز وجود دارد که بر محرک های وفاداری به برند فرانشیز در بازار های نوظهور متمرکز هستند. این پژوهش یک مدل ناهمسان شناختی را از عوامل تعیین کننده وفاداری به برند فرانشیز در بازار های نو ظهور را مورد بررسی قرار داده است. فرضیه ها نیز بر مبنای دیدگاه های فرانشیز ها و با استفاده از داده های نظر سنجی از فرانشیز ها در کشور هند مورد آزمایش و تست قرار گرفته اند. پاسخ دهنگان با استفاده از نمونه گیری تصادفی بر مبنای موقعیت جغرافیایی و نوع صنعت انتخاب شدند. یافته ها نشان می دهد که شایستگی درک شده فرانشیزور و سطح به اشتراک گذاری اطلاعات نقشی کلیدی و تاثیر گذار بر وابستگی عاطفی به نام تجاری و ارزش ارتباط درک شده ایفا می کنند که به نوبه خود باعث ارتقا وفاداری به برند می شود. مفاهیم نظری و عملی و همچنین مسیر های تحقیقاتی آینده نیز مورد بحث قرار گرفته است.

مقدمه
مجموع تولید ناخالص داخلی ( GDP) هشت تا از بزرگترین اقتصاد های نو ظهور از هشت اقتصاد پیشرفته در سال ۲۰۲۵ بهتر و بیشتر خواهد بود ( بانک جهانی ۲۰۱۱). بازار های نوظهور سریع ترین رشد را در جهان دارند و بیش از نیمی از سرمایه مستقیم خارجی ( FDI) را جذب می کنند ( ۵۶ درصد). ( UNCTAD 2015). اشباع بازار های خرده فروشی در بازار های توسعه یافته مانند بازار آمریکا ، کانادا و بازار های بخشی از اروپا محرک برند های جهانی است که به دنبال رشد در بازار های نوظهور مانند بازار هند ، ( ولش ، آلون ، فالبه ۲۰۰۶) است. در حقیقت ، هند سومین مصرف کننده بزرگ جهان در سال ۲۰۲۰ خواهد بود ( بومپری ۲۰۱۰) و به یکی از اهداف ترجیحی برای سرمایه گذاری مستقیم خارجی تبدیل خواهد شد. بخش فرانشیزینگ هند در حال رونق گرفتن است و تقریبا در۴ درصد تولید ناخالص داخلی سهم دارد و برآورد می شود که در سال ۲۰۱۷ به ۳۰ درصد افزایش پیدا کند.