این مطالعه تلاشی برای ازمودن تاثیرات فعالیت های منابع انسانی استراتژیک بر نواوری سازمانی و ظرفیت مدیریت دانش شرکت ها می باشد.داده ها از صنایع فعال در کشور ترکیه جمع اوری شد. نتایج حاصل از تحلیل رگرسیون تاکید می کنند که تنها فعالیت های خاص در منابع انسانی استراتژیک، قدرت پیش بینی نواوری سازمانی را دارند. علاوه براین، یک الگوی مشابه بین فعالیت های منابع انسانی استراتژیک و ظرفیت مدیریت دانش شرکت ها مشاهده شد. به طور کلی، یافته های ما اهمیت جبران خدمات، سیستم های اموزشی و ارزیابی عملکرد را به عنوان پیش بینی کننده های متغیرهای وابسته در نظر می گیرند. در پایان مقاله نتیجه گیری و پیشنهادات بیشتر و هم چنین محدودیت ها ارائه شده اشت.

مقدمه:
مجموعه های پویا و غیر پویای کسب وکارامروزی موجب می شود تا شرکت ها به سمت نواوری حرکت کنند. به ویژه، شرکت باید در انواع مختلفی از امور نواوری شرکت نمایند تا مزایای رقابتی خود را افزایش داده و موجب بقای خود در بلند مدت شوند. اکتشاف و بهره برداری انواع نواوری، توجه بسیاری از افراد را در زمینه ی ادبیات جلب کرد. پزوهش قبلی مشخص کرد که نواوری سازمانی به عملکرد شرکت، هدف گذاری استراتژیک شرکت، بهره وری و فرهنگ سازمانی مربوط می شود. علاوه بر مطالعات سطح سازمانی که اکتشاف و بهره برداری را مورد بررسی قرار دادند، مطالعات اخیر تاکید بر سطح تیمی و فردی نواوری را اغاز کرده اند. علی رغم مجموعه ای از این مطالعات و روش های هرمی ارزیابی نواوری، محققان به توافقی رسیده اند که نواور بودن تقریبا با نتایج بهره وری و عملکرد مطلوب برابر است.