مقاله سال ۲۰۱۶

نصب و برآورد ظرفیت بهینه تولید پراکنده (DG) در شبکه توزیع به منظور بهره‌وری از بیشترین مزایای موجود (بالقوه) از دیدگاه‌های زیست‌محیطی، اقتصادی و فنی همواره برای تاسیسات و مصرف‌کنندگان چالش برانگیز بوده است. نصب DG در جایی که راه‌اندازی واحدهای تولید برق مرکزی امکان‌پذیر نبوده یا در مناطق کوچک و دور دست که نصب خطوط انتقال یا دسترسی به زمین بدون استفاده میسر نباشد بسیار سودمند خواهد بود. هدف از نصب بهینه DG در سیستم توزیع، دستیابی به عملکرد مطلوب شبکه‌های توزیع همراه با به حداقل رساندن تلفات سیستم، بهبود پروفایل ولتاژ، ارتقای قابلیت اطمینان سیستم، پایداری و قابلیت بارگذاری و … می‌باشد. در این راستا روش‌های تحلیلی (کلاسیک)، هرچند مناسب برای سیستم‌های کوچک، برای توابع هدف بزرگ و پیچیده نامناسب خواهند بود. بر خلاف روش‌های تحلیلی (کلاسیک)، تکنیک‌های هوشمند برای برآورد بهینه ظرفیت و مکان DG ها دارای سرعت و مشخصات همگرایی مناسبی بوده و برای سیستم‌های بزرگ و پیچیده نیز به خوبی قابل استفاده می‌باشد. اگرچه، جهت یافتن یک راه‌حل بهینه جامع برای مسائل چند هدفه (دارای چند هدف) پیچیده، ترکیبی از دو یا چند روش بهینه‌سازی فوق ابتکاری راه‌حلی موثرتر و قابل اعتمادتر را به ارمغان خواهد آورد. این مقاله مبانی DG و تکنولوژی‌های DG را ارائه و رهیافت‌های کلاسیک و ابتکاری برآورد ظرفیت و مکان‌سنجی بهینه واحدهای DG در شبکه‌های توزیع را مرور نموده و تاثیر آنها را بر روی تاسیسات و مصرف‌کنندگان تحت بررسی قرار می‌دهد.

همچنین در این راستا مقایسه‌ای بین روش‌های تحلیلی (کلاسیک) و فوق ابتکاری برای برآورد ظرفیت و مکان‌سنجی بهینه DG در شبکه‌های توزیع صورت گرفته است.

مقاله پیشرو دانش با ارزشی را به اشتراک می‌گذارد و به عنوان مرجعی سودمند برای بازرسان و مهندسان تاسیسات در زمینه مسائل حائز اهمیت در برآورد ظرفیت و مکان‌سنجی واحدهای DG در سیستم‌های توزیع خواهد بود.