دانلود رایگان مقالات الزویر - ساینس دایرکتدانلود رایگان مقالات ژورنالی پزشکیدانلود رایگان مقالات سال 2018دانلود رایگان مقالات مروری پزشکیدانلود رایگان مقاله ISI پزشکی به زبان انگلیسی سال 2022 و 2023دانلود رایگان مقاله ISI روانپزشکی و اعصاب و روان به زبان انگلیسیدانلود رایگان مقاله ISI روانکاوی به زبان انگلیسیسال انتشار

مقاله انگلیسی رایگان در مورد روانپزشکی روان شناختی، مدل بیوپسیوشوسیوسی و بیمار دشوار – الزویر ۲۰۱۸

 

مشخصات مقاله
ترجمه عنوان مقاله روانپزشکی روان شناختی، مدل بیوپسیوشوسیوسی و بیمار دشوار
عنوان انگلیسی مقاله Psychodynamic Psychiatry, the Biopsychosocial Model, and the Difficult Patient
انتشار مقاله سال ۲۰۱۸
تعداد صفحات مقاله انگلیسی ۱۲ صفحه
هزینه دانلود مقاله انگلیسی رایگان میباشد.
پایگاه داده نشریه الزویر
نوع نگارش مقاله مقاله مروری (review article)
مقاله بیس این مقاله بیس نمیباشد
نمایه (index) scopus – master journals – JCR – MedLine
نوع مقاله ISI
فرمت مقاله انگلیسی  PDF
ایمپکت فاکتور(IF) ۲٫۲۲۸ در سال ۲۰۱۷
شاخص H_index ۸۵ در سال ۲۰۱۸
شاخص SJR ۱٫۰۲۷ در سال ۲۰۱۸
رشته های مرتبط پزشکی
گرایش های مرتبط روانپزشکی
نوع ارائه مقاله ژورنال
مجله / کنفرانس کلینیک روانپزشکی آمریکای شمالی – Psychiatric Clinics of North America
دانشگاه Austen Riggs Center – Main Street – Stockbridge – USA
کلمات کلیدی بیماری دشوار، مدل Biopsychosocial، تصویب، اختلالات مقاوم در برابر درمان، روانپزشکی روان شناختی
کلمات کلیدی انگلیسی Difficult patient, Biopsychosocial model, Enactment, Treatment-resistant disorders, Psychodynamic psychiatry
شناسه دیجیتال – doi
https://doi.org/10.1016/j.psc.2018.01.007
کد محصول E9595
وضعیت ترجمه مقاله  ترجمه آماده این مقاله موجود نمیباشد. میتوانید از طریق دکمه پایین سفارش دهید.
دانلود رایگان مقاله دانلود رایگان مقاله انگلیسی
سفارش ترجمه این مقاله سفارش ترجمه این مقاله

 

فهرست مطالب مقاله:
Keywords
Key points
Introduction
Limitations of the biomedical model
Enactment: a co-created psychosocial mechanism that makes patients difficult
Summary
References

بخشی از متن مقاله:
INTRODUCTION

Psychiatry is the medical specialty that focuses on disorders of the mind, especially disturbances in thinking, behavior, and emotions. Psychoanalysis refers here not to a form of individual psychotherapy, but rather to a theory of mind that attends to an individual’s unique developmental trajectory within a familial and cultural context, with attention to the important impact of unconscious factors on human thought and behavior. Given these 2 definitions, we can think of psychodynamic psychiatry as the area of intersection between the domain of psychoanalysis as a theory of mind and the domain of general psychiatry. Psychodynamic psychiatry offers a perspective that allows us to engage, understand, and be useful to difficult-to-treat patients.1 All of us have experienced work with patients we come to view as difficult to treat or, as they are sometimes called, “treatment resistant.”۲ There are patient-specific and disorder-specific characteristics that make patients difficult to treat, but that which is difficult often resides not in them, but in us, and in the limitations of our treatments. This article is in 2 sections that each address different kinds of limitations that contribute to the experience of patients as difficult. The first section addresses limits inherent in the biomedical model that threatens to supplant the biopsychosocial model, which is better supported by research and more salient for understanding and treating mental disorders. The second section elaborates the way our inevitable human vulnerability to countertransference enactments contributes to the experience of patients as difficult.

LIMITATIONS OF THE BIOMEDICAL MODEL

Mathematician George Box noted that, “All models are wrong, but some are useful.”۳ It was George Engel4 who proposed the biopsychosocial model, a model suggesting that understanding and treating people with mental disorders requires attention to the contributions of their biology, individual psychology, and social context. The biopsychosocial model is entirely congruent with psychodynamic psychiatry. However, over the last several decades, a narrower biomedical model has been in ascendancy and the biopsychosocial model has been in decline. Popular psychiatrist authors like Nasir Ghaemi, for example, have criticized the biopsychosocial model as lacking rigor.5 There was hope in the 1990s that the eventual decoding of the human genome and findings from brain research would confirm the value of a biomedical model. Current director of the National Institutes of Health, Francis Collins, who was then director of the National Human Genome Research Institute, suggested in 1999 that a genetic revolution throughout medicine would emerge from the Human Genome Project.

نوشته های مشابه

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا