مقاله انگلیسی رایگان در مورد رئولوژیکی وابسته به زمان بتن خود متراکم حاوی مواد افزودنی ( الزویر )

هدف این مطالعه ارزیابی تأثیر زمان سپری‌شده روی خواص رئولوژیکی و تیکسوتروپی مخلوط‌های بتن خودتحکیم (SCC) حاوی افزودنی‌های معدنی مختلف است. برای این منظور، تغییرات زمان روانی T50، لزجت پلاستیک گشتاور پیچشی، تنش تسلیم ظاهری و تیکسوتروپی به‌صورت تابعی از زمان در شرایط سکون بررسی شد. مقادیر مختلف فوم سیلیکا (SF)، متاکائولن (MK)، خاکستر بادی رده F(FAF) و سرباره دانه‌ای شده کوره آهن‌گدازی (BFS) به‌صورت مخلوط‌های دوتایی، سه‌تایی و چهارتایی سیمانی در 17 SCC مختلف با مقدار روانی اسلامپ ثابت استفاده شدند. نتایج حاکی از این بود که مخلوط‌های SCC حاوی افزودنی‌های معدنی مختلف در زمان صفر براساس استاندارد ASTM C1611 دارای پایداری زیاد یا متوسطند (VSI بین صفر و 1). هرچند، در مخلوط‌های حاوی FAC، FAF و BFS در زمان 50 دقیقه فرار سیال و تفکیک ذرات بتن مشاهده شد. در شرایط سکون، تنش تسلیم ظاهری و تیکسوتروپی با گذر زمان تا حد زیادی افزایش پیدا کرد، درحالی‌که، لزجت پلاستیک گشتاور پیچشی تنها در دامنه محدودی تغییر یافت. افزون بر این، با گذر زمان، مشخص شد که MK و FAC در مقایسه با سایر افزودنی‌ها تأثیر بیشتری روی لزجت پلاستیک گشتاور پیچشی و تنش تسلیم دارند. هرچند، افزایش مقادیر تنش نسبت به لزجت پلاستیک گشتاور پیچشی محسوس‌تر بود. افزایش در تیکسوتروپی با گذر زمان برای مخلوط‌های حاوی SF و MK در قیاس با مخلوط‌های کنترل و مخلوط‌های حاوی سایر افزودنی‌های معدنی بیشتر بود.