مطالعه کنونی به منظور بررسی رابطه رفتار منحرف در محل کار با عدالت سازمانی و پیشرفت کارکنان در دانشگاه های تهران است. روش تحقیقاتی توصیفی-همبستگی بکار رفته است. جمعیت تحقیقاتی از کل کارکنان دانشگاه های برگزیده در تهران تشکیل شده است. نمونه برداری به صورت روش تصادفی طبقاتی صورت گرفته است که منجر به ایجاد یک نمونه ۳۲۶ نفره شده است.برای سنجش رفتار نیروی کار منحرف و پیشرفت کارکنان ،دو پرسشنامه ی ایجاد شده توسط محقق بکار رفت (قابلیت اعتماد به ترتیب =۰٫۹۲ و ۰٫۸۵ بود)، در حالیکه عدالت سازمانی با استفاده از نیهوف و مورمن (۱۹۹۶) اندازه گیری شد (قابلیت اطمینان =۰٫۸۷).یافته ها آشکار کرد رفتار منحرف در محل کار دارای رابطه ی منفی با پیشرفت کارکنان (p=32) و عدالت سازمانی (p=22) بود.نتایج آنالیز رگرسیون مشخص کرد پیشرفت کارکنان دارای نقش واسطه ای در رابطه ی بین عدالت سازمانی و رفتار منحرف در محل کار بود.یعنی عدالت سازمانی ، زمینه ها را برای پیشرفت کارکنان فراهم میکند و در عوض پیشرفت کارکنان ، رفتارهای منحرف نیروی کار را کاهش میدهد.