مدیریت زنجیره تأمین پایدار (SSCM) توجه زیادی را از شرکت‌های بزرگ و علمی به خود معطوف ساخته است. ارزیابی و انتخاب عملکرد تأمین‌کننده پایدار، نقش مهمی در ایجاد یک SSCM کارآمد ایفا می‌کند. یکی از تکنیک‌هایی که می‌تواند برای انتخاب و ارزیابی عملکرد تأمین‌کننده پایدار بکار رود، تحلیل پوششی داده‌هاست (DEA). ورودی‌ها و خروجی‌ها ممکن است در مسائل دنیای واقعی مشخص نباشند. این مقاله یک مدل اندازه‌گیری راسل پیشرفته DEA یکپارچه را در موقعیت فازی برای انتخاب بهترین تأمین‌کننده پایدار ایجاد می‌کند. یک مطالعه موردی برای نشان دادن اثربخشی روش پیشنهادی برای مسئله انتخاب تأمین‌کننده پایدار در یک شرکت تولید رزین ارائه می‌شود. مطالعه موردی نشان می‌دهد که مدل پیشنهادی می‌تواند اثربخشی و بهره‌وری در محیط نامطمئن را با سطوح مختلف اندازه‌گیری کند. همچنین، این نشان می‌دهد که مدل پیشنهادی در بررسی عوامل اقتصادی، اجتماعی و زیست‌محیطی در زمان انتخاب تأمین‌کنندگان پایدار ، به تصمیم‌گیرندگان کمک می‌کند.

۱٫ مقدمه
پژوهشگران و متخصصان تمرکز زیادی بر مدیریت زنجیره تأمین داشته‌اند (SCM). همان‌طور که Ageron و همکاران (۱) به این موضوع پرداخته‌اند، برون‌سپاری بخش اصلی SCM است. جهانی‌شدن SCM را نه تنها به تمرکز بر معیار اقتصادی وا می‌دارد، بلکه توجه آن‌ها را نیز به شرایط کاری خوب و تولید سازگار با محیط‌زیست معطوف می‌سازد. توسعه پایدار ترکیبی از عوامل اقتصادی، زیست‌محیطی و اجتماعی است. SCM پایدار (SSCM) یک عنوان رو به رشد برای شرکت‌ها در همه زمینه‌هاست. دستیابی به معیارهای اجتماعی و زیست‌محیطی در زنجیره تأمین به دستیابی به SSCM کمک می‌کند. تولید محصولات پایدار یک پاسخ دفاعی به نیروهای دولت، مشتریان ، و سازمان‌های غیردولتی (NGOs) (51) است.
همان‌طور که توسط Dyllick و Hockerts (23) موردتوجه قرار گرفت، SSCM ترکیبی از توسعه پایدار و مدیریت زنجیره تأمین است در جاییکه توسعه پایدار به عنوان ترکیبی از عوامل زیست‌محیطی، اجتماعی ، اقتصادی تعریف می‌شود. Seuring و Müller (52) بررسی کردند که تحقیق در مورد SSCM از سال ۲۰۰۲ به بعد پدیدار شده است. Cetinkaya و همکاران (۱۳) توضیح دادند که زنجیره تأمین پایدار به زنجیره تأمین سبز محدود نمی‌شود، اما آن‌ها باید موضوعات مالی را در نظر بگیرند و به جامعه کمک کنند.